Muroizol ZUW Stanisław Osiecki to firma zajmująca się osuszaniem wilgoci z murów z zastosowaniem technologi iniekcyjnej Muro-Izol. Istnieje od 1988 roku. Technologia Muro-Izol ma wiele zalet i jest praktycznym rozwinięciem prac odnoszących się do zjawiska samoorganizacji kryształów.
Firma jest bardzo dobrze przygotowana do osuszania, izolowania budynków. Posiada 26 letnie doświadczenie w osuszaniu murów oraz doświadczoną załogę. Osuszyła ponad 2000 obiektów i mam bardzo dobrą opinię wśród biorców jej usług popartą pisemnymi referencjami, m. in. takich firm, jak: Archicom, Cobex, Urząd Gminy Strzeleczki, Zakłady Gazownicze Opole, Bank Handlowy, Górażdże Cement, Urząd Gminy Dobrzeń Wielkie, i inne. Oferta firmy skierowana jest do osób mających problem z podciąganiem wilgoci z gruntu i wnikaniem w mur budynków, efektem czego jest niedosychająca wilgoć w konsekwencji prowadząca do powstawania pleśni i grzybów. Uniemożliwiająca również podjęcie działań remontowych i renowacyjnych obiektów budowlanych.
Firma stosuje iniekcyjna metodę izolacji przeciwwilgociowej pionowej i poziomej.
Technologia Muro-Izol jest zdecydowanie najtańszą metodą stosowaną w zakresie osuszania zawilgoconych murów, jest ekologiczna i bardzo prosta w stosowaniu.
Oferta i opis metody osuszania: do blokady przeciwwilgociowej są używane mineralne preparaty, całkowicie wytwarzane w Polsce i z polskich surowców. Technologia ta daje tym lepsze efekty, im bardziej mur jest zawilgocony. Wytworzona blokada przeciwwilgociowa przez zastosowanie środka izolacyjnego Muro-Izol zachowuje swoje właściwości przez okres około 30 lat. Blokadę przeciwwilgociową uzyskuje się praktycznie w ciągu 10 - 14 dni. Uszczelniające działanie środka polega na tym, że jeden ze składników mieszaniny – mieszanka izolacyjna Muro-Izol – penetruje w promieniu około 10 - 12 cm od środka otworu iniekcyjnego w murze metodą dyfuzji. Następnie jony wapniowe, pochodzące ze specyficznej dysocjacji portlantydu (minerału, który jest składnikiem cementu portlandzkiego), powodują wytrącenie w kapilarach nierozpuszczalnego w wodzie związku typu polikrzemianu wapniowego. Charakterystyczną cechą wytrąconych związków jest to, że ich wytrącenie na początku kapilary nie blokuje penetracji w jej głębszych częściach – tak jak ma to miejsce podczas stosowania np. mieszaniny szkła wodnego z różnymi dodatkami typu chlorków wapnia, gdzie promień penetracji, a zatem i blokady przeciwwilgociowej zawęża się do 2 - 3 cm i technicznie jest bez znaczenia.